Kokkels

Kokkels zijn net als vongole schelpdieren. Ondanks de vele overeenkomsten behoren vongole en kokkels echter tot een andere familie. Vongole of venusschelpen zijn tweekleppige weekdieren die behoren tot de grote Veneridae-familie. De kokkel daarentegen is een tweekleppig weekdiersoort dat behoort tot de Cardiidae-familie, oftewel de familie hartschelpen. De Latijnse naam die hierbij hoort is Cerastoderma edule. Synoniemen voor de kokkel zijn ‘kokhaan’ of ‘eetbare hartschelp’. Kokkels komen voor in ondiepe wateren (tot maximaal 15 meter) langs de kustlijnen van Europa, Azië en Noord-Amerika. De beroemdste kokkels komen uit onze eigen Waddenzee. Vanwege de hoogwaardige kwaliteit van deze kokkels uit de Waddenzee behoort Nederland tot een van de grootste kokkelproducenten van Europa. Kokkels hebben een ronde, scheve schelp die varieert in grootte van 2 tot 6 centimeter in diameter. De kleur is afhankelijk van de plaats waar de schelp gevangen wordt. Kokkels zijn zeer populair in de keuken en worden vaak gegeten als onderdeel van zeevruchtenmaaltijden. Ze kunnen rauw worden gegeten, gebakken, gestoomd of gekookt en worden vaak geserveerd met knoflook, boter en kruiden. Naast hun culinaire waarde hebben kokkels ook een belangrijke ecologische rol. In de ecosystemen waarin ze leven helpen ze het water te zuiveren door algen en andere organische deeltjes uit het water te filteren. Daarnaast zijn kokkels een belangrijke voedingsbron voor vogels; een hongerige scholekster kan wel honderden kokkels per dag eten!